Po małej przerwie, miło mi zaprezentować kolejny zbiór forumowych raportów z przebiegającej właśnie w SDQ kampanii BtB. Zdjęcia dzięki nieodzownemu p.Rybie, któremu pomimo gry udało się cośniecoś popstrykać :)

Zapraszam do lektury:

 

 

Dziś odbyła się chyba najbardziej epicka bitwa w moim życiu. Tak wielkich emocji nie było już dawno. Nie przypominam sobie, by jakikolwiek turniej mnie tak poruszył. Co tam turnieje, co tam nagrody, kiedy tam banda rozwija się przez 4 bitwy, a tu mamy już bandy po 10+ bitwach!

Zagraliśmy scenariusz Lost Caravans - kupiecka karawana rozbiła się w szczerym polu w Mountains of Mourn i zaatakowała ją banda rozjuszonych ogrów. Naszym zadaniem było uratowanie kupca i jego ludzi przed atakiem. W zamian mogliśmy liczyć na sowitą zapłatę...

 

Powiem tak - banda Telchara jest jedną z najgroźniejszych w tej kampanii. Nie była taka od początku, ale w którymś momencie stała się naprawdę trudnym przeciwnikiem. Paradoksalnie, spory wpływ na to miał fakt, iż po którejś przegranej szef zmienił się w pomiot Chaosu. Do tego banda urosła w siłę. 16 chłopa przeciwko moim 16 (ale wliczając w to zombiaki ze skilla).



Miały miejsce chyba wszystkie możliwe przypadki - random happening w postaci tygryska szablozębnego, który połasił się na kości skorpiona (Belandysha wcześniej wylosowali Stach i Vercy, więc u nas nie mógł się już pojawić). Był też i detonujący się zombiak-terrorysta, huczały zaklęcia z ust nekromanty i licza, były epickie szarże i emocjonujące rzucanie routa przez kilka tur. Sama radość, jednym słowem. Rzadko daje się dokonać takiej masakry po obu stronach. Zwykle jest mizianie się po ryjkach i szybka ucieczka jednej ze stron. Tu było inaczej - tłukliśmy się do niemal ostatniego modelu.



Trudno mi przytoczyć wszystkie wydarzenia. Bitwa była długa, bo po naszych turach następowała tura kupców walczących z ogrami. Ogry jednak nie były zbyt mocne. Udawało nam się je tłuc ze znacznymi sukcesami. Telchar przejął mroczną magią jednego z ogrów i skierował go do walki ze mną. Szybko uciekł mu spod kontroli, ale plan wypełnił - zajął mnie walką z ogrem i pozbawił możliwości walki z jego Chaośnikami.



Moim chyba najlepszym posunięciem był totalnie samobójczy i bezsensowny atak zombiakiem z bombą w brzuchu. Zdetonował się w promieniu 3" i zdjął chyba 4 typów, a jednego przewrócił. Swoim (stojącym blisko) nie zrobił prawie nic. Od tego momentu wyrównały się trochę szanse, choć wciąż to Telchar był faworytem tej bitwy.

W którymś momencie straciłam wiarę w zwycięstwo, ale z racji, iż zeszła mi większość modeli, postanowiłam walczyć dalej. Nie było wiele do stracenia, a wyrzynka do zera rzadko się zdarza. Skorzystałam zatem z okazji. Routy rzucaliśmy już oboje, ale oboje twardo zdawaliśmy. Raz Telchar nie zdał, ale przerzucił wynik z króliczej łapki i rzut obrócił się na jego korzyść. Emocje wciąż rosły. Poschodziła mi większość modeli - w którymś momencie zeszli wszyscy bohaterowie prócz licza. Ale i licza po raz pierwszy w kampanii ktoś ośmielił się powalić. Mimo iż na początku walki startował od 8 woundów (połowa z nich pochodziła ze wstydliwego procederu ssania od wroga energii życiowej). W końcu nadeszła ostatnia tura. Jedyna, w której mogło się zdarzyć cokolwiek na moją korzyść. Zostały mi dwa modele - strach na wróble i skorpion. Strach miał 10 Ld, więc rout nie był problemem, ale ile mogli ustać, skoro gonili już resztką sił? Zagłada wisiała już nad nimi. Telchar jednak rzucił routa i nie zdał. Za którymś razem nie dopisało szczęście, choć miał go dużo.



Dla mnie to nie był koniec zabawy, bo musiałam jeszcze ubić ogra. Ale to akurat okazało się formalnością. Zdałam ostatniego routa po ucieczce Chaosiarzy i ubiłam skurczybyka. Zyskałam tym samym przychylność kupca, który podarował mi mapę do leża smoka. Czeka nas kolejna przygoda - wyprawa po artefakt


Ostatecznie zeszło mi 14 modeli, z czego 3 nie brały udziału w rzucaniu przeżywajek, bo 2 to zombie ze skilla, a 1 to samobójca-detonator. Zdechło tylko 2, niestety wighty, ale stać mnie na ich odkupienie. Licz nabawił się nienawiści do typa, który go sprzątnął, nekromanta i jeden z GG stracili po oku, a jeszcze jeden GG został ograbiony z jakże cennego miecza i tarczy. Jak na taką masakrę, to miałam wyjątkowego farta i bardzo się cieszę, że sprawa skończyła się tylko w taki sposób. Na szczęście mam spore oszczędności po poprzedniej bitwie i mogę spokojnie odkupić to, co mi zostało odebrane.



Podsumowując - była to bardzo satysfakcjonująca, pełna emocji i wielkich chwil bitwa. Kupiec przewodniczący karawanie musiał być poruszony tak ofiarną odsieczą sił Chaosu i Nieumarłych Ale wynagrodził nas jak trzeba, więc nie został zombiakiem

Dzięki wielkie dla Michała za dzisiejszą bitwę Myślę, że to jedno z tych spotkań, które zapamiętuje się na długo. Szanse były wyrównane i różnie mogły się zdarzenia potoczyć, praktycznie do ostatniej chwili. Wyszło jak wyszło, ale emocje były niesamowite. Rzadko zdarzają się aż takie bitwy.

To kto chce bić się ze smokiem za tydzień?

 

Heh wczorajsza klepanina naprawdę była niezła. Byłem o krok od wybicia trupów do zera niestety słaby Ld na moim szefie już nie pierwszą grę kosztuje mnie zwycięstwo.

Do akcji gry zaliczam: wybuchającego zombiaka, który załatwił mi 3 modele i powalił szefa, jakiegoś nieumarłego chłopka który wyrzucił step aside 4 razy z rzędu, licza z 8 woundami chyba w najlepszym momencie, który potem w 2 tury znika pod ciosami.

 

O.o.a miałem 7 modeli z czego zginęły 3 (na szczęście w tym 2 pieski). Prawdopodobnie uda się odkupić straty więc nie jest źle. Tak czy inaczej artefakty zaczęły pojawiać się w kampanii. I fajnie

 

 

Już zabierałem się do przepytywania mieszkańców wioski, kiedy nagle z krzaczorów wyskoczył nie kto inny tylko sam BELLANDYSH - Niesławny Postrach Północy.

 

Część mnichów musiała sie nim zająć, i już bałem się, że kogoś mi naklepie, ale w 4 rundzie rzucił pechowe charakterystyki i z T = 1 szybko został spacyfikowany.



Tymczasem szczury poprowadziły zmasowane natarcie przez środek wioski i nadziały się najpierw na ostrzał a potem na wklepanie od mnichów.

Zastosowałem tradycyjna technikę wypuszczenia chłopków przodem żeby przyjeli szarże na klatę padając jak muchy i kontrataku w następnej turze. Ogr wytrzymał salwę z 6 handgunów i atak 5 czy 6 mnichów i żołnierzy, ale w momencie routa ledwo już stał na nogach.



Z rozwojów ciekawy był tylko kupiec kitajski, który dostał skilla ochoniarza = wiecej załogi Kitajców jest wielu, wielu, wielu.

Exploracja była co najwyżej przeciętna.
Ostatecznie nic się nie dowiedziałem od mieszkańców, ale miecz bellandysha wynagrodził mi to bardziej niż mogłem sobie wyobrażać.

Zarobiłem 7 CP i oficjalnie mam teraz 30 CP.

 

 

Na początku spotkania jako drugi miałem możliwość wyboru przeciwników, z czego chętnie skorzystałem, wybierając bez wahania Pana Rybę, z którym jeszcze nie miałem wcześniej przyjemności zagrać. Jako że okazało się, że w tym układzie Vercy, Staś i Warboss Krzychu ponownie musieliby grać ze sobą, zdecydowałem się do naszej rozgrywki "zwerbować" jeszcze ostatniego z wspomnianych, do bratobójczej bójki z jego orkami w, a jakże, karczmie! Tak jest, rzuciłem wyzwanie Warbossowi, choć bijatyka na pieści z orkami (podobnie zresztą jak by to było z krasnoludami) to nie jest najlepszy z pomysłów, na jakie można wpaść.

 

No właśnie, wybór scenariusza padł na "Last Orders!", w który nie miałem jeszcze okazji zagrać, a wielce niecierpliwie na to oczekiwałem. Trzy bandy, trzy poziomy karczmy (z czego dwa niestety improwizowane - pilnie musimy naszą pijalnię piwska rozbudować!) i do tego cały zestaw dość specyficznych zasad tego scenariusza. Niestety wylosowałem - poza magiem i jednym z vanguardów raczej plewy, ale co zrobić :/. Mordobicie trzech band zaczęło się błyskawicznie i stosunkowo szybko zaowocowało - niestety - wygonieniem Zwierzoludzi z karczmy, którzy bez wątpienia wolą świeże powietrze od dusznego, zadymionego i pachnącego piwem oraz śmierdzącego potem wnętrza .

 

 

Moi ludzie pokazali co potrafią, zwłaszcza uzbrojony w Miecz Rezhebel mag oraz kupiec, który - mimo iż plewa - samemu powalił pięściami jednego z mocniejszych orków i zwierzoczłeka. Gdy na polu bitwy ostali się już tylko orkowie, bijatyka trwała jeszcze długo - wysoka wytrzymałość i solidne opancerzenie przez długi czas uniemożliwiały nam wzajemne dobranie się do przeciwników.

 

 

Niestety, jak się można domyślić, ostatecznie szala zwycięstwa przeważyła na stronę orków (ludek z S2 niespecjalnie da radę orkowi z T6), ale z satysfakcją muszę stwierdzić, że na koniec w karczmie ostało się jedynie dwóch orków.

 

Po bitwie szczęśliwie nikt nie zginął (głównie zasługa specjalnych zasad "Last Orders!"), a ponadto - tradycjnie już - z eksploracji wyciągnąłem znowuż sto kilkadziesiąt złotych koron (z czego za 70 zk - uchylę tutaj rąbka tajemnicy - odkupiłem już kolejny wózek... tym razem od orków!). Słowem, co tu dużo pisać, dalszy owocny rozwój bandy. Robi się coraz ciekawiej, czekam jak zawsze na więcej !